қырсау
Смотреть что такое "қырсау" в других словарях:
қырсау — зат. сөйл. Құрсау … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қырсау — 1 (Қар., Нұра) жалқау. Оның өзі оқуға қ ы р с а у емес пе, қалай оқиды? (Қар., Нұра) 2 (Алм., Кег.; Орал, Орда) құрсау. Арбаның қ ы р с а у ы сынып еді, оны ұстаға әкеліп отырмын (Алм., Кег.). Арбаның тегершігіне қ ы р с а у салдырдым (Орал,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
атайман — 1 1. Қ орда., Сыр.; Рес., Орын.) өте, тым, тіпті. А т а й м а н алыс екен Қ орда., Сыр.). Ахмет бір сиыр сатып алыпты, оны сойып сатқан екен, а т а й м а н семіз болыпты (Рес., Орын.). 2. (Қост., Об.) мықты, күшті. А т а й м а н жылқы (Қост.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
құлтұғыр ат — (Қост., Жанг.) шабан ат, қырсау ат. Қ ұ л т ұ ғ ы р а т қ а қамшы көп керек ақ (Қост., Жанг.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шелек — 1 (Алм., Жам.) күбі, жіңішке ағаштан, жуан шыбықтан құрсаулап жасаған сүт тағамдарын құятын ыдыс. Ана май шайқайтын ш е л е к т і әперші (Алм., Шел.) 2 (Шығ.Қаз.: Марқ., Күрш., Зайс.) күпшек, арба дөңгелегінің күпшегі. Арбаның ш е л е г і қырсауы … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
